فقر مسکن روستایی و استراتژی‌های مقابله با آن در ایران

فقر مسکن صرفاً یک موضوع تک بعدی نیست. این نوع فقر در جامعه روستایی ایران از ابعاد متفاوتی برخوردار است. بر این اساس، این مطالعه به بررسی فقر مسکن روستایی کشور و اولویت‌بندی استراتژی‌های مقابله با آن با استفاده از رویکرد چندبعدی فقر مسکن پرداخته است. بدین منظور از شاخص‌های کیفی مسکن، شاخص‌های فقر و تکنیک رتبه‌بندی بر اساس شباهت به راه‌حل ایده‌آل استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نیاز از داده‌های طرح هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران در سال 1387 که 19707 خانوار روستایی در سطح کشور را تحت پوشش قرار داده است، به دست آمد. نتایج بیانگر آن است که فقر مسکن بر اکثر قریب به اتفاق (98/99%) خانوارهای روستایی مستولی است. بیشترین پوشش فقر مسکن در جامعه روستایی مربوط به بعد امنیت (812/99%) و کمترین آن مربوط به بعد تراکم (919/12%) است. عمق و کیفیت فقر مسکن حاکم بر خانوارهای روستایی به گونه‌ای است که به‌طور متوسط این خانوارها از دسترسی به حدود دو پنچم شاخص‌های کیفی مسکن محروم می‌باشند. نتایج بخش پایانی مطالعه نیز بیانگر آن است که تأمین امنیت فیزیکی مسکن، بیمه واحد مسکونی، کاهش تراکم در واحدهای مسکونی و تأمین آب لوله‌کشی، مهم‌ترین استراتژی‌های مقابله با فقر مسکن روستایی در ایران را تشکیل می‌دهند.